Pembe ufak ilacın etkisi gelmeye başlamıştı beynime, kafam uğulduyor, sesler uzaklaşıyor ve sendeliyorum.. Duvara tutuna tutuna bana gösterilen odaya ilerlemeye çalışıyordum. Odaya girdim üç yataklı bir odanın duvar kenarında olan yatağı boştu, diğer yataklardaki kişiler çoktan uykuya dalmışlardı bile elimdekileri komidinin üstüne bırakmak isterken kitap yere düştü, eğildiğim anda dahada uğuldamaya başladı her şey. Kitabı aldım komidine bıraktım. Yatağa uzandım, ıslak saçlarım boynuma değiyordu yatak dönmeye başladı sanki, uykuya direniyordum. Gözlerimi kapadım, hayatım gözümün önünden geçmeye başladı, beni bu bembeyaz samimiyetsiz hastaneye getiren şey neydi? Aşk mı? Acılar mı? Yaşadıklarım mı? Yediğim kazıklar mı? Ne üzmüştü böyle beni?
Gözlerimden bir damla yaş aktı, kapıda bir tıkırtı duydum, hemşire dibime kadar yaklaştı, gözümü açtım.. "Uyuyamadın mı?" diye sordu. Kafamı salladım sadece konuşmaya mecalim yoktu fakat beynim hiç durmuyordu, hemşirenin odadan çıkmasıyla birlikte düşünceler tekrar doluştu beynime.
Nerede yanlış yaptım?
Hemşire elinde bir hapla geri döndü, ağzımın içine sokması ile odadan çıkması bir oldu. Sünger gibi bir haptı bu biraz öncekinden farklıydı, tadıda naneli gibiydi, emdim emerken düşünmeye devam ettim, dahada uzaklaştım dünyadan sanırım bedenim tamamen durdu yatağa değen tüm hücrelerimi hissetmeye başladım kafam o kadar ağırdı ki yastığa gömülmüştüm adeta.
Sonra kabus başladı o geceye geri döndüm kan kokusu geldi burnuma ve göz yaşlarımın ıslaklığı yanaklarımda..
Durdu beynim, o geceyi silmek için bu geceyi bitirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder