Faşizme karşı omuz omuza diye bağırarak geçti koca yaz sonra devam ettik bu davanın peşinde koşmaya, bazen kafamız karıştı, kitaplar okuduk bilgilendik. Koskoca insanlar olmuştuk ama apolitik yapılmıştık bir kere. Mamak cezaevine düşen annem korkmuştu onun gibi olmamam için, aile büyükleri çoktan vazgeçmişti bu işlerden, sandıklarına gider oylarını kullanırlar sonra haberleri izlerken veryansın ederlerdi. Benimle aileye yeniden bir heyecan geldi buna sosyalist ruh deniyor, sınıf mücadelesi deniyor.Bizler özgürlük için sokaklara düştük, 10 ken 100 yüzken 1000 binken milyonlar oldu... Bu sırada trafik canavarı değiş faşist bir taksici aldı onu aramızdan..
O Mehmet Ayvalıtaş...
Onun katili faşizmdi ve faşizm kendi sisteminde neferlerini koruyordu.
1 dava derken bugün 2. davaya gittik... Sanıklar gelmediği için dava mayıs ayının 21'ine ertelendi..
Neredeyse seneyi devriyesi olacak Mehmet yoldaşımızın acaba o zaman Adalet yerini bulacak mı? Yoksa Adalet sadece kadın ismi olarak mı kalacak her zaman bu ülkede?
Tekrar ediyorum bu bir trafik kazası değildir!
Telefonuma yansıyanlar:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder